براستی چه عالمی دارد دنیای کودکانه
در وجودش روح پاک و صادقانه
تک تک لحظه هایش عالمی خیالی
عالمی به دور از قال و قیل های نهانی
در میان اوج سادگی کودکانه
با همان افکار شیرین خیالی
کاش می شد هستی موجود را انچنان دید
براستی چه عالمی دارد دنیای کودکانه
(خودم)

دود میخیزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی باید از ویرانه ام
با درون سوخته ام دارم سخن
کی به پایان میرسد افسانه ام؟.....