salah60  (13 years ago)
أنت جميلة

sepehr00  (13 years ago)
AGAR ASHEGH SHODAN PAS YEKGONAH AST …DELE ASHEGH SHEKASTAN SADGONAH AST…AGAR MAH BODAM BE HARJA KEBODI,SORAGHET RO AZ KHODAMIGEREFTAM …AGAR SANG BODAM BE HARJA KEBODI,SARE RAHGOZARE TO JAMIGEREFTAM …AGAR MAH BODI BE SAD NAZSHAYAD,SHABI BAR LABE BAMAMMINESHASTI …AGAR SANG BODI BE HARJA KEBODAM,MARA MISHEKASTI ...AGE BA TO BODAN ESHTEBAHE,AGETO RO KHASTAN ESHTEBAHE,AGEASHEGHE TO BODANESHTEBAHE,AGE VASE TO MORDANESHTEBAHE,PAS BEDON KE TOGHASHANG TARIN ESHTEBAHI

hotroadsman  (13 years ago)

sepehr0O  (13 years ago)
ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺁﻥ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﮐﻪ ﻻﯼ ﺩﻓﺘﺮﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ! ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﯼ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺯﺩﯾﻢ ! ﺏ ﻩ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ! ﻧﻪ ! ﺗﻮ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﻬﺎﯾﻢ ﻫﻢ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻧﮑﺮﺩﯼ ! ﻗﺼﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻭﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭﺧﯿﺎﻝ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ ﺗﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﻓﺮﯾﺒﻢ ﺩﺍﺩ ! ﻗﺼﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﯽ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﯾﺎ ﻫﺎﺩﻟﮕﯿﺮﻡ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﺳﻔﯿﺪ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺴﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺎﺯ ﮔﻮﯾﺪ. ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺍ ﺷﮑﺴﺘﯽ ؟ﭼﺮﺍ؟ ﺍﺷﻌﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﺮﻭﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺠﻨﻮﻧﯽ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﯿﺖ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ؟ﭼﺮﺍ؟ ﭼﻬﺮﻩ ﭘﺎﮎ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻭﺭﻕ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻧﮕﺎﺷﺘﻢ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻣﻦ ؟ﭼﺮﺍ؟ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﭼﯿﺪﻡ. ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺗﺮﯾﻦ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺭﯾﺨﺘﻢ. ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺪ/؟ﭼﺮﺍ؟ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ؟ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ

ALI491  (13 years ago)
سلام

ALI491  (13 years ago)
سلام

sepehr00  (13 years ago)
ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺅﯾﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯿﻬﺎﺳﺖﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﻟﺖﺧﺎﻣﻮﺷﯿﻬﺎﺳﺖ ﻣﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﮔﻠﻬﺎﯼﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺅﯾﺎﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭ ﻧﺪﺍﯾﯽﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ:”ﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﺐﺗﺎﺭﯾﮏ ﺍﺳﺖ ﺩﻝ ﻗﻮﯼ ﺩﺍﺭ،ﺳﺤﺮﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ“ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻣﻬﺮ ﺩﺭﺻﺒﺤﺪﻣﺎﻥ ﺩﺍﺱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺮﻣﻦﺧﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﭼﯿﻨﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺁﺑﯽ ﭘﺮﻣﺮﻏﺎﻥ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺁﺑﯽ ﺳﺖ ﺩﯾﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﺻﺒﺢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺗﻮﺻﺒﺢ ﺻﺎﺩﻕ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺗﻮﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﻣﻨﯽ ﺗﻮ ﮔﻞ ﯾﺎﺳﻤﻨﯽ ﺗﻮﭼﻨﺎﻥ ﺷﺒﻨﻢ ﭘﺎﮎ ﺳﺤﺮﯼ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥﭘﺎﮐﺘﺮﯼ ﺗﻮ ﺑﻬﺎﺭﯼ؟ ﻧﻪ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭﺍﻡ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻫﻮﺱ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖﺍﯼ ﺑﻬﯿﻦ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﺳﺒﺰﯼﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﭘﻠﮏ ﺑﮕﺸﺎ ﮐﻪﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎﺑﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﺰﺭﻉ ﺳﺒﺰﺗﻤﻨﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﯼ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺳﺒﺰ ﺩﺭ ﻣﻦﺍﯾﻦ ﺳﺒﺰﯼ ﻫﺬﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺯﺗﻮ ﻭ ﻣﺮﮔﻢ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﺳﯿﻞ ﺳﯿﺎﻝ ﻧﮕﺎﻩﺳﺒﺰﺕ ﻫﻤﻪ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﮐﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﯿﺎﻝﺍﻧﮕﯿﺰﺕ ﻣﻌﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﺒﺎﻩﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﺴﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺁﻩﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻥ ﮔﻮﻫﺮﻣﻘﺼﻮﺩ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﭘﯽ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺩﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ؟ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩﺁﺑﯽ ﺧﮑﺴﺘﺮﯼ ﺳﯿﺎﻩ

ASAL13  (13 years ago)
سلام بامن دوست می شی

sepanta85  (13 years ago)
salam khubi?

Saud1o1  (13 years ago)