sepehr00  (13 years ago)
ﺁﻣﺪ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻭ ﻋﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ /ﻗﻔﻞ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﺁﻣﺪﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﻝ / ﻭ ﺁﻥ ﮐﺲ ﮐﻪﺩﻝ ﺁﻓﺮﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ . . . ﻋﺎﺯﻡ ﯾﮏﺳﻔﺮﻡ ، ﺳﻔﺮﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏﺳﻔﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ، ﻣﺪﺗﯽﻫﺴﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭﺍﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﯼ ﺍﻭﺳﺖ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪﻥﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ، ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺖﺍﻟﻬﯽ ﻣﺒﺎﺭﮎ*********

sepehr00  (13 years ago)
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻋﺰﯾﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦﻣﮑﺘﻮﺏﺭﺍﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﻭ ﺭﺍﺑﺮﺑﺎﻝﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺶ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺍﺭ؛ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ﺍﻭﺭﺍﺩﺭﯾﺎﺏ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽﻟﺤﻈﺎﺕ؛ ﻣﺒﺎﺩﺍﺧﺴﺘﻪﺷﻮﺩ!ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﻮﺩ!!ﻭ ﯾﺎ ﻏﻢﺑﺒﯿﻨﺪ !! ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺳﺮﺷﺎﺭﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﻦﻭﺁﻧﭽﻪﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥﻋﻄﺎ ﻣﯿﮑﻨﯽﺑﻪﺍﻭﻋﻄﺎ ﮐﻦ(.ﺁﻣﯿﻦ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ )¤¤¤¤¤¤

sepehr00  (13 years ago)
*ﻭﻗﺘﯽﮔﺮﯾﺒﺎﻥﻋﺪﻡﺑﺎﺩﺳﺖﺧﻠﻘﺖﻣﯽﺩﺭﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺍﺑﺪﭼﺸﻢﺗﻮﺭﺍﭘﯿﺶﺍﺯﺍﺯﻝﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻭﻗﺘﯽﻋﻄﺶ ﻃﻌﻢﺗﻮ ﺭﺍﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻤﺖ ﺷﺪﻡ ﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﺩﻟﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽﯾﮏﺁﻥ ﺷﺪ ﺍﯾﻦﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﺎﻥﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮﺩﺁﻥﺩﻡﮐﻪﭼﺸﻤﺎﻧﺖﻣﺮﺍﺍﺯﻋﻤﻖﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺑﻮﺩﻭﻗﺘﯽﮐﻪﻣﻦﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻡﺷﯿﻄﺎﻥﺑﻪﻧﺎﻣﻢ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮﺩﺁﺩﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺳﺠﺪﻩﮐﺮﺩﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﭼﺸﻤﺎﻥﺗﻮﻧﻪﺁﺗﺸﯽﻭﻧﻪﮔﻠﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽ***********************

sepehr00  (13 years ago)
*ﻭﻗﺘﯽﮔﺮﯾﺒﺎﻥﻋﺪﻡﺑﺎﺩﺳﺖﺧﻠﻘﺖﻣﯽﺩﺭﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺍﺑﺪﭼﺸﻢﺗﻮﺭﺍﭘﯿﺶﺍﺯﺍﺯﻝﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻭﻗﺘﯽﻋﻄﺶ ﻃﻌﻢﺗﻮ ﺭﺍﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻤﺖ ﺷﺪﻡ ﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﺩﻟﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽﯾﮏﺁﻥ ﺷﺪ ﺍﯾﻦﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﺎﻥﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮﺩﺁﻥﺩﻡﮐﻪﭼﺸﻤﺎﻧﺖﻣﺮﺍﺍﺯﻋﻤﻖﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺑﻮﺩﻭﻗﺘﯽﮐﻪﻣﻦﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻡﺷﯿﻄﺎﻥﺑﻪﻧﺎﻣﻢ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮﺩﺁﺩﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺳﺠﺪﻩﮐﺮﺩﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﭼﺸﻤﺎﻥﺗﻮﻧﻪﺁﺗﺸﯽﻭﻧﻪﮔﻠﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽ***********************

sepehr00  (13 years ago)
دخترک خندید و
پسرک ماتش برد !که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست،
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد !غضب آلود به او غیظی کرد !این وسط من بودم،
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم،
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام !هر دو را بغض ربود...دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت:
" او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! "پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود:
" مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! "سالهاست که پوسیده ام آرام آرام !عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز !جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم،

همه اندیشه کنان غرق در این پندارند:این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت

sepehr00  (13 years ago)
AGAR ASHEGH SHODAN PAS YEKGONAH AST …DELE ASHEGH SHEKASTAN SADGONAH AST…AGAR MAH BODAM BE HARJA KEBODI,SORAGHET RO AZ KHODAMIGEREFTAM …AGAR SANG BODAM BE HARJA KEBODI,SARE RAHGOZARE TO JAMIGEREFTAM …AGAR MAH BODI BE SAD NAZSHAYAD,SHABI BAR LABE BAMAMMINESHASTI …AGAR SANG BODI BE HARJA KEBODAM,MARA MISHEKASTI ...AGE BA TO BODAN ESHTEBAHE,AGETO RO KHASTAN ESHTEBAHE,AGEASHEGHE TO BODANESHTEBAHE,AGE VASE TO MORDANESHTEBAHE,PAS BEDON KE TOGHASHANG TARIN ESHTEBAHI

sepehr00  (13 years ago)
ﺣﺎﺟﯿﺎﻥ ﺭَﺧﺖ ﭼﻮ ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﺑَﺮَﻧﺪ / ﻣﺪﺗﯽﺩﺭ ﻋﻘﺐ ِ ﺳﺮ ﻧﮕﺮﻧﺪﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﻡ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ /ﭼﺸﻢ ﺣُﺠﺎﺝ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ِ ﺳﺮ ﺍﺳﺖﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﺯ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﮔﺮ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﺎﺭ / ﺑﺎﺯ ﺑﺎﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭﭼﺸﻢ ﺩﻝ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ /ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﺗﻮ ﺻَﻨﻢ ﻗﺒﻠﻪ ﯼ ِ ﺁﻣﺎﻝِ ﻣﻨﯽ / ﭼﻮﻥ ﮐﻨﻢﺻﺮﻑ ِ ﻧﻈﺮ ؟ ﻣﺎﻝ ِ ﻣﻨﯽﺭﻭﯼ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﯼ ِ ﺗﻮ ﻗﺒﻠﻪ ﯼ ِ ﻣﺎﺳﺖ /ﻣَﺮﺩُﻡ ِ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ِ ﻣﺎ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﻤﺎﺳﺖ

sepehr00  (13 years ago)
ﺍﻫﻞ ﻛﺎﺷﺎﻧﻢﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻡ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖﺗﻜﻪ ﻧﺎﻧﯽ ﺩﺍﺭﻡ،ﺧﺮﺩﻩﻫﻮﺷﯽ،ﺳﺮﺳﻮﺯﻥ ﺫﻭﻗﯽ.ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺩﺍﺭﻡ،ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﮒﺩﺭﺧﺖ.ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﯽ،ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ*****.ﻭ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻛﻪ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻧﺰﺩﯾﻜﯽ ﺍﺳﺖ:ﻻﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺑﻮﻫﺎ،ﭘﺎﯼ ﺁﻥ ﻛﺎﺝ ﺑﻠﻨﺪ.ﺭﻭﯼﺁﮔﺎﻫﯽ ﺁﺏ،ﺭﻭﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﮔﯿﺎﻩ*****.ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻢ.ﻗﺒﻠﻪ ﺍﻡﯾﻚ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ.ﺟﺎﻧﻤﺎﺯﻡ ﭼﺸﻤﻪ،ﻣﻬﺮﻡ ﻧﻮﺭ.ﺩﺷﺖ ﺳﺠﺎﺩﻩﻣﻦ.ﻣﻦ ﻭﺿﻮ ﺑﺎ ﺗﭙﺶ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺟﺮﯾﺎﻥﺩﺍﺭﺩ ﻣﺎﻩ،ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩﻃﯿﻒ.ﺳﻨﮓ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﻧﻤﺎﺯﻡﭘﯿﺪﺍﺳﺖ:ﻫﻤﻪ ﺫﺭﺍﺕ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﻣﺘﺒﻠﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﻣﻦ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺭﺍﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢﻛﻪ ﺍﺫﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ،ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮﮔﻠﺪﺳﺘﻪﺳﺮﻭﻣﻦ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺭﺍ،ﭘﯽ((ﺗﻜﺒﯿﺮﺓ ﺍﻻﺣﺮﺍﻡ))ﻋﻠﻒ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻢﭘﯽ((ﻗﺪ ﻗﺎﻣﺖ))ﻣﻮﺝ .****

sepehr00  (13 years ago)
، ﻣﺮﺍ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻧﯽﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺟﻔﺎﯾﺖ ﮔﺮﮐﺸﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﻠﻖﮔﺮ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺣﺪﯾﺚ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻦﺩﺭﻭﻥ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺗﻨﮕﻢ ﻧﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺻﺪ ﺯﺧﻢﮐﺎﺭﯼ ﺑﺮﺟﮕﺮ ﺩﺍﺭﻡ ﺟﮕﺮ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖﮔﺮ ﺧﻮﻧﻢ ﻓﺸﺎﻧﯽ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻪﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺟﻔﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻬﺮﻭﺭﺯﯾﺪﻥ ﻣﺮﺍ ﻻﯾﻖ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﯾﺎ ﻧﺪﺍﻧﯽﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻣﺪﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﯼ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﺮﺍﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺣﺮﯾﻢ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﺍﻧﯽﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ

sepehr00  (13 years ago)
ﺧﻮﺍﺏ ﺭﺅﯾﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯿﻬﺎﺳﺖﺧﻮﺍﺏ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﺑﻴﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﻟﺖﺧﺎﻣﻮﺷﯿﻬﺎﺳﺖ ﻣﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﮔﻠﻬﺎﯼﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺅﯾﺎﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﻭ ﻧﺪﺍﯾﯽﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ:”ﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﺐﺗﺎﺭﯾﮏ ﺍﺳﺖ ﺩﻝ ﻗﻮﯼ ﺩﺍﺭ،ﺳﺤﺮﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ“ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺐﺧﻮﺍﺏ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻥ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻣﻬﺮ ﺩﺭﺻﺒﺤﺪﻣﺎﻥ ﺩﺍﺱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺮﻣﻦﺧﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﭼﯿﻨﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺁﺑﯽ ﭘﺮﻣﺮﻏﺎﻥ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺁﺑﯽ ﺳﺖ ﺩﯾﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪﯼ ﺻﺒﺢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺗﻮﺻﺒﺢ ﺻﺎﺩﻕ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺗﻮﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﻣﻨﯽ ﺗﻮ ﮔﻞ ﯾﺎﺳﻤﻨﯽ ﺗﻮﭼﻨﺎﻥ ﺷﺒﻨﻢ ﭘﺎﮎ ﺳﺤﺮﯼ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥﭘﺎﮐﺘﺮﯼ ﺗﻮ ﺑﻬﺎﺭﯼ؟ ﻧﻪ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭﺍﻡ ﻫﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻫﻮﺱ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖﺍﯼ ﺑﻬﯿﻦ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﺳﺒﺰﯼﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﭘﻠﮏ ﺑﮕﺸﺎ ﮐﻪﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﺎﺑﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﺰﺭﻉ ﺳﺒﺰﺗﻤﻨﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﯼ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺳﺒﺰ ﺩﺭ ﻣﻦﺍﯾﻦ ﺳﺒﺰﯼ ﻫﺬﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺯﺗﻮ ﻭ ﻣﺮﮔﻢ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﺳﯿﻞ ﺳﯿﺎﻝ ﻧﮕﺎﻩﺳﺒﺰﺕ ﻫﻤﻪ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪﮐﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﺎﻭﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﯿﺎﻝﺍﻧﮕﯿﺰﺕ ﻣﻌﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﺒﺎﻩﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﺴﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺁﻩﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﺍﻡ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻥ ﮔﻮﻫﺮﻣﻘﺼﻮﺩ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﭘﯽ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺩﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ؟ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻗﺼﻴﺪﻩﺁﺑﯽ ﺧﮑﺴﺘﺮﯼ ﺳﯿﺎﻩ